Anna J. Podhajska (1938–2006). Pierwsza Dama Polskiej Biotechnologii

Podobno nie ma ludzi niezastąpionych, ale na wypełnienie pustki, jaką pozostawiła po sobie „Jagoda”, czyli prof. Anna Podhajska, przyjdzie nam czekać bardzo długo. Z perspektywy czasu widać coraz wyraźniej, jak niezwykłą i wyjątkową była kobietą. Zaskakiwała kreatywnością i niespożytą energią. Skoncentrowana na pracy naukowej i dydaktycznej, jednocześnie poświęcała wiele uwagi i czasu rodzinie. Obdarzona wielkim talentem i pasją dydaktyczną, była pełna empatii dla studentów, którzy Ją uwielbiali. Miała niezwykły dar zjednywania sobie ludzi, zarażania ich pasją i chęcią działania – bez problemu przekonywała ich do swoich licznych projektów. Wyróżniała się wielką wrażliwością na potrzeby wszystkich swoich współpracowników, ciągłą gotowością do pomocy, na co nie szczędziła czasu, trudu i pieniędzy. Ukochanym dzieckiem Profesor Anny Podhajskiej był utworzony z Jej inicjatywy Międzyuczelniany Wydział Biotechnologii Uniwersytetu Gdańskiego i Akademii Medycznej w Gdańsku (obecnie UG i Gdańskiego Uniwersytetu Medycznego). Wydział, jako jednostka unikatowa, jedyna w Polsce, która kształci w zakresie biotechnologii w oparciu o dwie uczelnie wyższe, wykształcił już kilkuset magistrów biotechnologii i wypromował kilkudziesięciu doktorów. Podnosząc ciągle jakość kształcenia, ze szczególnym naciskiem na aspekty medyczne, stwarza studentom jak najdogodniejsze warunki wkraczania w świat szeroko pojętej biotechnologii. Książka, którą oddajemy do rąk Czytelnikom powstała z potrzeby serca. Chcieliśmy, w ten sposób, przynajmniej częściowo, wypełnić pustkę po odejściu Profesor Anny Podhajskiej. Mamy nadzieję, że publikacja ta przybliży postać jej bohaterki tym wszystkim, którzy nie mieli okazji poznać Jej tak blisko i utrwali wśród potomnych pamięć o tej wybitnej kobiecie, pierwszej damie polskiej biotechnologii. Wszystkim osobom, które przyczyniły się do powstania książki, a w szczególności tym, które udostępniły nam zdjęcia i inne zasoby archiwalne, składamy serdeczne podziękowanie.

Wiesław Makarewicz, Ewa Łojkowska