Jednym z wyzwań, przed którymi stają współczesne społeczeństwa w państwach oficjalnie odwołujących się do idei państwa prawa, jest to, w jaki sposób sprawić, by prawo, którego cechą jest instrumentalność, nie stawało się instrumentem w rękach polityków, sposobem narzucania jakiejś jedynie słusznej wersji sprawiedliwości lub np. narzędziem wtłaczania ludzkiej intymności w normatywne, „naturalne” ramy. Zdaniem Autora, odpowiednia prawna regulacja intymności powinna uwzględniać najbardziej fundamentalne wartości aktualnej kultury prawnej (wartości-idee), takie jak: godność, wolność i równość, gdyż tylko one mogą stanowić aksjologiczną barierę instrumentalizacji prawa, w tym wykorzystywania prawa do konserwowania występujących w społeczeństwie stosunków dominacji. Jednak te ponadczasowe wartości-idee powinny być pojmowane nie dogmatycznie, lecz krytycznie, to jest jako pojęcia stale konfrontowane z rzeczywistymi, tu i teraz, ludzkimi potrzebami, wartościami i celami.
