W przełomowym dziele Ku poetyce chrześcijańskiej (1984) Michael Edwards stawia przed sobą zadanie niezwykle trudne: rozważać literaturę w świetle biblijnej nauki o naturze języka, zawieszonego między Upadkiem a perspektywą odnowy zapowiedzianej przez Zesłanie Ducha Świętego. Z jednej strony jest to próba, której śmiałość może narazić go na szyderstwa, z drugiej jednak nie sposób nie podziwiać swobody, wdzięku i ogromnej erudycji, z jakimi porusza się po wielkich obszarach na pograniczu różnych literatur, języków i dyskursów. Nie można też nie zauważyć taktu i ostrożności kryjących się pod skromnym sformułowaniem w tytule książki, która nie pretenduje do systematyzowania, nie zakłada z góry, dokąd doprowadzą rozważania – wręcz przeciwnie, otwiera się na to, co nieoczekiwane, idąc tropem pokornego i cierpliwego poznawania zjawisk literackich i kulturowych. Książka Edwardsa doczekała się wielu wznowień, jednakże nigdy dotąd nie była tłumaczona. To zadziwiające, tym bardziej że z samego pojęcia przekładu czyni on oryginalny i subtelny użytek, zgłębiając jego metaforyczny potencjał. Zatem z poczuciem zaszczytu oddajemy w ręce Czytelników polski przekład dzieła, które rzuca nowe światło na wiele zagadnień istotnych nie tylko w świecie nauki.
Recenzja książki w czasopiśmie „Konteksty Kultury” 2018/15, z. 3, (s. 402–407) autorstwa Przemysława Michalskiego (Uniwersytet Pedagogiczny w Krakowie).
Recenzja książki w czasopiśmie „Roczniki Humanistyczne” Tom LXVI, z. 1, 2018 (s. 195-199) autorstwa Anny Szczepan-Wojnarskiej (Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie).
