Przekład w komunikowaniu medialnym – perspektywa aksjologiczna

„Konfrontowane z tekstem oryginału indywidualne decyzje tłumacza, odtwarzającego zastaną rzeczywistość tekstową dla odbiorcy o zdecydowanie różnym – w porównaniu z odbiorcą oryginału – doświadczeniu, bądź też ostateczne rozstrzygnięcia czy modyfikacje redakcji, nawet w zakresie wskazanych problemów szczegółowych wymagają bardziej pogłębionej analizy i globalnej oceny dwutekstów oraz uwzględnienia wymiaru aksjologicznego w odniesieniu do wielu spośród analizowanych tekstów prasowych (…). Aksjologia z punktu widzenia przekładów tekstów prasowych – kreatywnych, zwykle o funkcji perswazyjnej, w których różne środki bywają wykorzystywane jako nośniki konotacji wartościujących, przedstawiając temat wypowiedzi w sposób negatywny bądź pozytywny – skłania do zwrócenia uwagi na stopień odtworzenia (vs. zmiany) wartościowania. Z perspektywy przekładu ważne jest bowiem nie tylko użycie i dobór środków językowych (…), ale również wybór tematu i tekstu do tłumaczenia, które bezpośrednio wiążą się z selekcją i wartościowaniem informacji, pozwalając ocenić ich medialną wartość. Dlatego też globalne, całościowe spojrzenie na oryginał i przekład w odniesieniu do tekstów prasowych/medialnych pozwala dostrzec także inne elementy struktury tekstów, których obecność, wyróżnienie lub pominięcie wpływa na wymiar aksjologiczny całego komunikatu” – z wprowadzenia do książki.