„Monografia stanowi wyjątkowo cenne opracowanie, w unikalny sposób ukazujące zagrożenia, jakie dotyczą najcenniejszych przyrodniczo obszarów w Polsce – parków narodowych oraz ich otulin. Te zagrożenia zostały zidentyfikowane na podstawie analizy miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego oraz decyzji o warunkach zabudowy i inwestycjach celu publicznego, co czyni analizę szczególnie wiarygodną i opartą na rzeczywistej polityce przestrzennej prowadzonej przez gminy. Wnioski płynące z przeprowadzonych analiz są niepokojące i powinny zwrócić uwagę wszystkich tych, którym zależy na przyszłości polskich parków narodowych. Opracowanie jest tym istotniejsze, że powstało u progu wdrożenia reformy systemu planowania przestrzennego w Polsce i zmian kluczowych dla gmin dokumentów planistycznych ze studiów uwarunkowań i kierunków zagospodarowania na plany ogólne”.
Z recenzji dr hab. Agaty Cieszewskiej
„Podstawowy problem badawczy i aplikacyjny monografii stanowi rozpoznanie presji na polskie parki narodowe, wynikającej z rzeczywistych i planowanych zmian w zagospodarowaniu i użytkowaniu terenu w otoczeniu parków, a w kilku przypadkach w samych parkach. Celem przeanalizowania różnic w zakresie zagospodarowania i planowania przestrzennego w parkach narodowych i ich otoczeniu jest określenie ich wpływu na skuteczność realizacji podstawowej funkcji tych parków, czyli ochrony przyrody, oraz wskazanie narzędzi łagodzących negatywne oddziaływania i poprawiających jakość ochrony. Na tle 23 polskich parków narodowych szczegółowym badaniom poddano Roztoczański Park Narodowy i jego otoczenie”.
Ze Wstępu
