Tom poświęcony Jerzemu Prokopiukowi, zmarłemu w 2021 roku gnostykowi, antropozofowi, tłumaczowi i redaktorowi naczelnemu czasopisma „Gnosis”, stanowi interdyscyplinarną analizę jego światopoglądu oraz wpływu na różne dziedziny życia duchowego, intelektualnego i artystycznego. Publikacja składa się z dziesięciu części, które omawiają jego wkład w teologię, filozofię, naukę, literaturę, sztukę przekładu, teatr, psychoterapię oraz tworzenie wspólnot duchowych. Artykuły zawarte w książce ukazują wszechstronność Prokopiuka i jego trwałe oddziaływanie na współczesne myślenie ezoteryczne i intelektualne.
Jak już kilkakrotnie powiedziałem, jako człowiek urodzony w znaku Bliźniąt, tzn. pod protekcją Hermesa jako boga planetarnego, jestem – użyję wzniosłego określenia – pontifex maximus, czyli budowniczym mostów czy też intermediariusem, pośrednikiem, sługą symbolu – rozumianego jako most łączący sensy i wartości z ludźmi oraz łączący samych ludzi.
J. Prokopiuk, Rozdroża, czyli zwierzenia gnostyka, Katowice 2004, s. 96
