W rozumieniu autora odkrycia teorii chaosu można i należy stosować w odniesieniu do zjawisk społeczno-ekonomicznych, a szczególnie do badania funkcjonowania podmiotów gospodarujących. Podmioty te, ze swej natury, stanowią wyrafinowane i niezwykle skomplikowane systemy, łączące zarówno złożone charakterystyki kwantyfikatywne, jak też wiązki uwarunkowań o charakterze społeczno-psychologicznym. Zdaniem autora duże znaczenie aprioryczne ma teoria chaosu jako metoda badawcza w tych systemach, w których zachowania zdają się wskazywać na losowość i nieprzewidywalność ich funkcjonowania. Jednym z takich systemów jest z całą pewnością sektor ochrony zdrowia w Polsce.
Książka wydana w serii Dissertationes Laudatissimae Universitas Gedanensis.
