Autor postawił sobie za cel przedstawienie w jednym tomie możliwie szerokiego wachlarza opisywanych faktów, osób i cech specyficznych dla guberni kurlandzkiej w omawianym okresie (…). Równolegle „głównym celem pracy było ukazanie związków guberni kurlandzkiej z ziemiami polskimi, na kartach pracy starano się uwypuklić rolę, jaką odgrywali Polacy na tym terenie” (…) autorowi udało się zrealizować obydwa wskazane cele. (…) Do napisania obszernego tomu, zawierającego imponującą ilość różnorodnych informacji, posłużyła równie imponująca kwerenda źródłowa (…) Rozprawa dr. Janickiego jest typowo materiałowa. (…) spore jej fragmenty mają charakter kompendium, słownika biograficznego czy historyczno-geograficznego a nawet kroniki, ale takie faktograficzne opracowania są bardzo potrzebne, jeżeli ich przedmiotem jest – pod wieloma względami – terra incognita. (…) pracowita analiza źródeł rękopiśmiennych w wielu przypadkach doprowadziła do poprawienia pomyłek i nieścisłych sądów dawniejszej polskiej i nie tylko polskiej publicystyki i historiografii. (…) W przyszłości zaś każdy polski i nie tylko polski historyk, który zechciałby napisać cokolwiek nowego o Kurlandii, będzie musiał sięgnąć po niniejsze dzieło.
z recenzji wydawniczej prof. dr. hab. Andrzeja Szwarca
Książka Arkadiusza Janickiego Kurlandia w latach 1795–1915. Z dziejów guberni i jej polskiej mniejszości otrzymała nagrodę „Przeglądu Wschodniego”.
