Dr Maciej Rydel ponad 40 lat dokumentuje i maluje polskie dwory. Zarówno te, które powróciły do dawnej świetności, ale także te, które przestały już istnieć. Historię siedzib polskiego ziemiaństwa nie tylko maluje pędzlem, ale także opisuje w publikacjach. Jego malarstwo jest wynikiem pasji i samodzielnej pracy. Uczył się kopiując obrazy (akwarele), zapatrzony w dzieła Juliusza Kossaka, Jacka Malczewskiego czy Ludwika de Laveaux. Nie uważa się za malarza, a raczej za dokumentalistę.

Powyższy fragment pochodzi z rozmowy Ewy Cichockiej z Maciejem Rydlem — dokumentalistą polskich dworów i historii ziemiaństwa, właścicielem zbioru ikonografii polskich dworów, a także autorem licznych artykułów i książek z zakresu ziemiaństwa polskiego, którego wystawę będzie można oglądać już od 5 lutego w Bibliotece Uniwersytetu Gdańskiego. Wernisaż wystawy odbędzie się w najbliższy piątek, 4 lutego o godzinie 16.00 i zostanie poprzedzony wykładem autora pt. Malarze polscy utrwalający wizerunki dworów i pałaców. Całość rozmowy dostępna na stronie Uniwersytetu Gdańskiego.

Akwarela: „Nieistniejący drewniany dwór w Potoku Wielkim (świętokrzyskie)” autorstwa Macieja Rydla.