Prawny moralizm w liberalnej demokracji

Autor wskazuje, że jego rozprawa ma uzupełnić lukę w polskiej literaturze przedmiotu. Z pewnością tak będzie. Niemniej jednak nie sposób nie dostrzec, że jego sposób prowadzenia wywodu i uzasadnienia tezy jest oryginalny także z punktu widzenia literatury światowej. Pokazuje przy tym, że polska nauka prawa ma coś do powiedzenia w podjętym temacie w perspektywie uniwersalnej.

prof. dr hab. Marek Piechowiak

Tytuł Prawny moralizm w liberalnej demokracji zawiera w sobie dość przewrotną tezę o koniecznym istnieniu „pierwiastka” moralizmu we współczesnych państwach demokratycznych. Z tezą tą można oczywiście polemizować. Z założeń filozofii demokratycznej wynika przecież, że pluralistyczne społeczeństwo ze swej istoty nie może podlegać prawu, które byłoby przełożeniem choćby części poglądów moralnych jednej z grup światopoglądowych. W swoim wywodzie Autor próbuje jednak przekonać czytelnika, że wiele z fundamentalnych założeń tzw. „nowego moralizmu prawnego” da się pogodzić z wymogami demokracji. Odnoszę wrażenie, że poprzez swoją argumentację stara się „odczarować” ugruntowane w literaturze pejoratywne znaczenia samego pojęcia „moralizm prawny”. Muszę zaznaczyć, że czyni to w sposób przekonujący. Jego autorską propozycję można zaklasyfikować jako poszukiwanie „trzeciej drogi” pomiędzy ujęciami pozytywizmu prawniczego i podejściem prawnonaturalnym.

dr hab. Anetta Breczko, prof. UwB

O wysokim poziomie merytorycznym rozprawy świadczy m.in. sposób przedstawiania wyników badań (…). Wywód jest uporządkowany. Autor jasno formułuje problemy i precyzyjnie stawia hipotezy i tezy. Praca, mimo swej objętości, nie jest przegadana. Autor zadbał też o wyjaśnianie „na bieżąco” znaczenia używanych terminów. Czytelnik pracy nie gubi się w toku wywodów autora. Wywody są podporządkowane realizacji celów badawczych i spójne z zastosowanymi metodami badawczymi.

dr hab. Aleksandra Kustra-Rogatka, prof. UMK