Michalski narrację o wyczerpującej się formule szkolnej polonistyki wzmacnia mocnymi argumentami. Przekonuje, że edukacja dotknięta kryzysem wspólnoty, środowiska naturalnego oraz poznawczym nie poradziła sobie, bo nie mogła, z pandemią. Jej opór nie byłby możliwy, skoro sama jest instytucją słabą, a jej pozorną siłę buduje się na lęku i fałszywym autorytecie. Tego typu szkoła (tego typu edukacja) daje złudzenie sprawczości, choć jak twierdzi autor, ona sama „nie pomaga przystosować się do wymogów rzeczywistości ze względów na jej dość sztywny instytucjonalny charakter i wyraźnie deterministyczną liniową logikę” (s. 58).

W numerze 24 (456) / 2022 (15 grudnia) magazynu ArtPapier ukazała się recenzja książki Macieja Michalskiego Polonistyka końca świata. Edukacja literacka wobec wyzwań współczesności. Recenzję napisała Małgorzata Wójcik-Dudek.