Książkę tę czyta się jak powieść, docenia zasób wiedzy Elżbiety Mikiciuk, rozumie się język, jakim się posługuje – od zawiłych terminów naukowych po przemyślenia pełne metafor i środków poetyckich. Doświadcza się współodczuwania omawianych wartości religijnych. Autorka na koniec żywi nadzieję, że to niedokończone czytanie ikony, bo warto dodać, że czytanie ikony to głębia niemająca końca, może być zaproszeniem „do jej dalszej wspólnej lektury i pozostaje otwarte zarówno na dialog o ikonie, jak i na coraz głębsze spotkanie z Osobą, którą ikona objawia”

W Dzienniku Teatralnym (28 lipca 2021) pojawiła się recenzja książki Elżbiety Mikiciuk, Czytanie ikony. W kręgu literatury, kultury i filmu napisana przez Ilonę Słojewską.